معرفی انواع تست‌های روغن (جداپذیری از آب)

تست جداپذیری از آب (Demulsibility/Water Separability – ASTM D1401) توانایی یک روغن را برای جدا شدن از آب اندازه‌گیری می‌کند. در بسیاری از سیستم‌های صنعتی به ویژه در توربین‌ها، کمپرسورها و سیستم‌های هیدرولیک تماس روغن با آب (چه به صورت بخار، میعان یا نشت) اجتناب‌ناپذیر است.

هنگامی که روغن با آب مخلوط می‌شود، می‌تواند یک امولسیون (مخلوطی پایدار از روغن و آب) تشکیل دهد. این تست نشان می‌دهد که روغن چقدر سریع و کامل می‌تواند آب را پس از مخلوط شدن با آن آزاد کند و به حالت طبیعی خود بازگردد.

تشکیل امولسیون‌های پایدار می‌تواند عواقب جدی برای عملکرد تجهیزات داشته باشد. امولسیون‌های روغن و آب خاصیت روانکاری روغن را کاهش می‌دهند، منجر به افزایش سایش، خوردگی قطعات فلزی و حتی گرفتگی فیلترها و مسیرهای جریان می‌شوند. روغن‌هایی با جدایی‌پذیری از آب ضعیف، آب را برای مدت طولانی در خود نگه می‌دارند که می‌تواند منجر به کاهش عمر مفید روغن و خرابی زودهنگام تجهیزات شود. بنابراین ارزیابی این ویژگی برای اطمینان از عملکرد طولانی‌مدت و قابل اعتماد روانکار در محیط‌های مستعد آلودگی آب بسیار حیاتی است.

 

جداپذیری از آب

روش آزمون جداپذیری از آب

 

جهت درخواست انجام تست جداپذیری از آب کلیک نمایید.

ارسال دیدگاه