معرفی انواع تست‌های روغن (جداپذیری از آب)

تست جداپذیری از آب (Demulsibility/Water Separability – ASTM D1401) توانایی یک روغن را برای جدا شدن از آب اندازه‌گیری می‌کند. در بسیاری از سیستم‌های صنعتی به ویژه در توربین‌ها، کمپرسورها و سیستم‌های هیدرولیک تماس روغن با آب (چه به صورت بخار، میعان یا نشت) اجتناب‌ناپذیر است.

هنگامی که روغن با آب مخلوط می‌شود، می‌تواند یک امولسیون (مخلوطی پایدار از روغن و آب) تشکیل دهد. این تست نشان می‌دهد که روغن چقدر سریع و کامل می‌تواند آب را پس از مخلوط شدن با آن آزاد کند و به حالت طبیعی خود بازگردد.

تشکیل امولسیون‌های پایدار می‌تواند عواقب جدی برای عملکرد تجهیزات داشته باشد. امولسیون‌های روغن و آب خاصیت روانکاری روغن را کاهش می‌دهند، منجر به افزایش سایش، خوردگی قطعات فلزی و حتی گرفتگی فیلترها و مسیرهای جریان می‌شوند. روغن‌هایی با جدایی‌پذیری از آب ضعیف، آب را برای مدت طولانی در خود نگه می‌دارند که می‌تواند منجر به کاهش عمر مفید روغن و خرابی زودهنگام تجهیزات شود. بنابراین ارزیابی این ویژگی برای اطمینان از عملکرد طولانی‌مدت و قابل اعتماد روانکار در محیط‌های مستعد آلودگی آب بسیار حیاتی است.

 

جداپذیری از آب

روش آزمون جداپذیری از آب

 

جهت درخواست انجام تست جداپذیری از آب کلیک نمایید.

ارسال دیدگاه

گزینه های مرتبط را از دست ندهید

نحوه اجرای موفق اصول 5S

کروماتوگرافی گازی (GC): ابزار نوین آنالیز روغن