برنامه روانکاری مناسب تجهیزات، ماشین‌آلات و دستگاه‌ها برای اطمینان از افزایش طول عمر و عملکرد روان سیستم‌های مکانیکی، امری حیاتی است. این عمل باید بر اساس روش‌های دقیق، محاسبات صحیح و در نظر گرفتن عوامل کلیدی مختلفی انجام شود که این عوامل شامل تعیین مقدار مناسب روان کننده، نقطه صحیح اعمال، نوع مناسب روان کننده و زمان مناسب است.
علاوه بر این، استفاده از روش‌هایی مانند روانکاری با استفاده از اولتراسونیک و روانکاری مبتنی بر وضعیت، می‌تواند قابلیت اطمینان تجهیزات و اثربخشی برنامه روانکاری را به حداکثر برساند و نیاز به نگهداری و تعمیرات را کاهش دهد.
پیامدهای استفاده بیش از حد گریس در روانکاری بلبرینگ‌ها
یکی از بزرگ‌ترین خطرات در روانکاری بلبرینگ‌ها، استفاده بیش از حد از روان کننده است. هنگامی که گریس بیش از حد وارد می‌شود، ساچمه‌های بلبرینگ باید آن را قبل از شروع چرخش از مسیر حرکت خارج کنند که منجر به اتلاف انرژی و افزایش دما می‌شود. این گرما اکسیداسیون و تخریب شیمیایی گریس را تسریع می‌کند و منجر به جدا شدن روغن از غلیظ‌کننده می‌شود.
با گذشت زمان، گرما و جدا شدن روغن از گریس می‌تواند صابون گریس را سفت کرده و مانع ورود گریس جدید شود. این امر باعث سایش سریع و در نهایت خرابی بلبرینگ می‌شود. علاوه بر این، گریس اضافی می‌تواند به دلیل فشار وارد شده در حین روانکاری دستی به آب بندها و کاسه نمدها آسیب برساند، به خصوص اگر دریچه‌های تخلیه وجود نداشته باشند و مسیرهای خروج گریس مسدود باشند.
فشار بیش از حد و تجهیزات حساس
بسیاری از افراد از این موضوع بی‌اطلاع هستند که تفنگ گریس پاش می‌تواند فشاری بیش از 15000 psi ایجاد کند، در حالی که درزگیرها (آب بندها) در 500 psi می‌توانند دچار فروپاشی شوند. این اختلاف فشار می‌تواند باعث آسیب دیدن درزگیرها و ورود گریس به داخل موتور شود. برای جلوگیری از این مشکل باید از خروجی‌های مناسب و اتصالات گریس با شیرهای کاهش فشار استفاده کرد تا قطعات حساس محافظت شوند و نیاز به نگهداری و تعمیرات کاهش یابد.
اهمیت یک برنامه روانکاری سازمان‌یافته
عدم وجود یک برنامه روانکاری سازمان‌یافته، یکی از دلایل اصلی بروز مشکلات ذکر شده است. بدون پیروی از روش‌های صحیح شامل بازرسی‌های ضروری برای بررسی گرفتگی خروجی‌ها و تخلیه روانکار باقیمانده و همچنین بررسی مقدار، نوع و زمان صحیح استفاده، قطعاً در روانکاری با مشکل مواجه خواهیم شد.
نمونه یک فرم استاندارد برای اطلاعات و زمان بندی روانکاری تجهیزات
جهت ارتباط با تیم فنی پترو پایا پارس و مشاوره در جهت تکمیل فرم فوق برای تمام ماشین آلات و تجهیزات کلیک نمایید.
آموزش و تربیت در روانکاری
آموزش و تربیت افراد مسئول، بسیار مهم است. به کارگیری بهترین روش‌ها و داشتن درک درست از مقدار گریس مورد نیاز و دوره‌های باز روانکاری برای هر نوع تجهیز، برای جلوگیری از اشتباهات رایج در مدیریت روانکاری ضروری است. روش‌های قدیمی که فقط بر اساس زمان‌بندی مشخصی انجام می‌شدند، دیگر کارآمد نیستند و ممکن است باعث شوند که دستگاه‌ها بیش از حد یا کمتر از حد لازم روانکاری شوند و نیاز به نگهداری و تعمیرات افزایش یابد.
روانکاری مبتنی بر وضعیت
روش روانکاری مبتنی بر وضعیت، امکان نظارت بی‌درنگ بر وضعیت اجزای متحرک را فراهم می‌کند و فرسودگی یا خرابی‌های احتمالی را در زمان وقوع شناسایی می‌نماید. این امر امکان برنامه‌ریزی دقیق‌تر فواصل بازروانکاری را فراهم کرده و از کاربرد دقیق روانکار و حفظ راندمان عملیاتی اطمینان حاصل می‌کند. این کار باعث می‌شود بتوان زمان مناسب برای روانکاری را دقیق‌تر تعیین کرد و از روانکاری بیش از حد یا کمبود روانکاری جلوگیری نمود. در نتیجه، دستگاه‌ها بهتر کار می‌کنند و عمر طولانی‌تری خواهند داشت.
یک برنامه روانکاری سازمان‌یافته و مبتنی بر وضعیت برای نگهداری و تعمیرات کارآمد و طول عمر سیستم‌های مکانیکی حیاتی است. عدم وجود چنین برنامه‌ای، خطر خرابی و تخریب قطعات را افزایش داده و می‌تواند منجر به هزینه‌های عملیاتی بالا و کاهش بهره‌وری شود. سرمایه‌گذاری در آموزش و پذیرش روش‌های روانکاری مدرن، گام‌های اساسی برای اطمینان از کارایی و دوام تجهیزات هستند.
نتیجه گیری
عدم وجود یک برنامه روانکاری سازمان‌یافته، یکی از دلایل اصلی بروز مشکلات و خرابی‌های تجهیزات است. آموزش صحیح متخصصان روانکاری و استفاده از روش‌های نوین مانند روانکاری مبتنی بر وضعیت، که امکان نظارت بی‌درنگ بر وضعیت اجزای متحرک را فراهم می‌کند، نقش مهمی در افزایش طول عمر تجهیزات و کاهش هزینه‌های نگهداری دارد. در نهایت، یک برنامه روانکاری دقیق و سازمان‌یافته، سرمایه‌گذاری ضروری برای افزایش طول عمر تجهیزات، کاهش هزینه‌ها و بهبود عملکرد سیستم‌های مکانیکی است.
اطلاعات این مقاله برگرفته از این منبع می‌باشد.
